និក្ខេបបទ ១. របបដែលបង្កើតឡើងដោយបក្សកុម្មុយនិស្តចិនក្នុងឆ្នាំ ១៩៤៩ មិនមែនជា “រដ្ឋមូលធននិយម” ហើយក៏មិនមែនជា “រដ្ឋពលករ” ទាំងស្រុងនោះដែរ។ វាដូចជាសហភាពសូវៀត និងអ៊ឺរ៉ុបខាងកើតក្រោយឆ្នាំ ១៩៤៥ ដែលជា “ការផ្លាស់ប្តូរទៅជាមូលធននិយម” រឺ “បដិវត្តន៏វណ្ណះអភិជនជាមួយទង់ក្រហម” ដែលការរៀបចំមួយសម្រាប់ការចូលពេញលេញទៅក្នុងទីផ្សារពិភពលោកនៅពេលដែលកាលៈទេសៈអនុញ្ញាត ឬតម្រូវឱ្យមាន។ គំរូស្ដាលីននិយមដែលបានទទួលយកពីសហភាពសូវៀត បាននាំមកនូវការបិទទ្វាសេដ្ឋកិច្ច ការរៀបចំផែនការបច្ចេកទេសទ្រព្យសម្បត្តិរបស់រដ្ឋ ការត្រួតពិនិត្យលើការដោះដូរទំនិញបរទេសនិងរូបិយប័ណ្ណ និងការត្រួតពិនិត្យយ៉ាងតឹងរឹងលើចលនារបស់ប្រជាជនពីជនបទ (ដែលមានអត្រា ៨០% នៅដើមដំបូង) ឆ្ពោះទៅទីក្រុង ។ ការត្រួតពិនិត្យទាំងនេះសម្ដៅលើការបង្ក្រាបការប្រព្រឺត្តិនៃច្បាប់មូលធននិយម ទាំងនៅខាងក្រៅឆ្ពោះទៅរកទីផ្សារពិភពលោក និងនៅខាងក្នុងប្រទេសដូចជាភាពអនាធិបតេយ្យនៃការប្រកួតប្រជែងក្នុងចំណោមក្រុមហ៊ុនដែលកំពុងធ្វើប្រតិបត្តិការនៅក្នុងសេដ្ឋកិច្ចទីផ្សារងងឺត (ដូចនៅសហភាពសូវៀត)។ រីឯថ្នាក់មូលធននិយមដែលកំពុងងើបឡើងគឺស្ថិតនៅក្នុង “អន្លង់” នៃការិយាធិបតេយ្យរដ្ឋ។ ការត្រួតពិនិត្យទាំងនេះបានព្យាយាមគាបសង្កត់លើបញ្ហាដ៏ច្រើន ប៉ុន្តែចុងបញ្ចប់បញ្ហាទាំងអស់នោះនៅតែផ្ទុះឡើងដដែល។ ២. ចាប់តាំងពីឆ្នាំ ១៩៧៨ ការវិវត្តន៍ឆ្ពោះទៅរក “ទីផ្សារសង្គមនិយមដែលមានចរិតលក្ខណៈបែបចិន” មានន័យថា ការផ្ទុះចេញនូវបញ្ហាបន្តិចម្តងៗ បានអនុញ្ញាតឱ្យទិដ្ឋភាពនៃការឃាំងបំបិតនៃមូលធននិយមលេចឡើងកាន់តែខ្លាំង។ អ្វីដែលនៅសល់ពីឧបសគ្គចាស់គឺភាពផ្ដាច់មុខនៃការដោះដូរទំនិញបរទេសនិងរូបិយប័ណ្ណ ការត្រួតត្រារបស់រដ្ឋលើការវិនិយោគបរទេស និងវិស័យរដ្ឋសំខាន់ៗទាំងនៅក្នុងធនាគារ និងក្រុមហ៊ុន ក៏ដូចជាការបន្តរឹតបន្តឹងលើចលនារបស់ប្រជាជនពីតំបន់ជនបទទៅកាន់ទីក្រុង។ ៣. ការបើកចំហរបស់ចិនទៅលោកខាងលិច ចំពោះពាណិជ្ជកម្មនិងការវិនិយោគ បានបម្រើផលប្រយោជន៍ទាំងចិន និងមូលធននិយមលោកខាងលិច។ […]
និក្ខេបបទ ១. របបដែលបង្កើតឡើងដោយបក្សកុម្មុយនិស្តចិនក្នុងឆ្នាំ ១៩៤៩ មិនមែនជា “រដ្ឋមូលធននិយម” ហើយក៏មិនមែនជា “រដ្ឋពលករ” ទាំងស្រុងនោះដែរ។ វាដូចជាសហភាពសូវៀត និងអ៊ឺរ៉ុបខាងកើតក្រោយឆ្នាំ ១៩៤៥ ដែលជា “ការផ្លាស់ប្តូរទៅជាមូលធននិយម” រឺ “បដិវត្តន៏វណ្ណះអភិជនជាមួយទង់ក្រហម” ដែលការរៀបចំមួយសម្រាប់ការចូលពេញលេញទៅក្នុងទីផ្សារពិភពលោកនៅពេលដែលកាលៈទេសៈអនុញ្ញាត ឬតម្រូវឱ្យមាន។ គំរូស្ដាលីននិយមដែលបានទទួលយកពីសហភាពសូវៀត បាននាំមកនូវការបិទទ្វាសេដ្ឋកិច្ច ការរៀបចំផែនការបច្ចេកទេសទ្រព្យសម្បត្តិរបស់រដ្ឋ ការត្រួតពិនិត្យលើការដោះដូរទំនិញបរទេសនិងរូបិយប័ណ្ណ និងការត្រួតពិនិត្យយ៉ាងតឹងរឹងលើចលនារបស់ប្រជាជនពីជនបទ (ដែលមានអត្រា ៨០% នៅដើមដំបូង) ឆ្ពោះទៅទីក្រុង ។ ការត្រួតពិនិត្យទាំងនេះសម្ដៅលើការបង្ក្រាបការប្រព្រឺត្តិនៃច្បាប់មូលធននិយម ទាំងនៅខាងក្រៅឆ្ពោះទៅរកទីផ្សារពិភពលោក និងនៅខាងក្នុងប្រទេសដូចជាភាពអនាធិបតេយ្យនៃការប្រកួតប្រជែងក្នុងចំណោមក្រុមហ៊ុនដែលកំពុងធ្វើប្រតិបត្តិការនៅក្នុងសេដ្ឋកិច្ចទីផ្សារងងឺត (ដូចនៅសហភាពសូវៀត)។ រីឯថ្នាក់មូលធននិយមដែលកំពុងងើបឡើងគឺស្ថិតនៅក្នុង “អន្លង់” នៃការិយាធិបតេយ្យរដ្ឋ។ ការត្រួតពិនិត្យទាំងនេះបានព្យាយាមគាបសង្កត់លើបញ្ហាដ៏ច្រើន ប៉ុន្តែចុងបញ្ចប់បញ្ហាទាំងអស់នោះនៅតែផ្ទុះឡើងដដែល។ ២. ចាប់តាំងពីឆ្នាំ ១៩៧៨ ការវិវត្តន៍ឆ្ពោះទៅរក “ទីផ្សារសង្គមនិយមដែលមានចរិតលក្ខណៈបែបចិន” មានន័យថា ការផ្ទុះចេញនូវបញ្ហាបន្តិចម្តងៗ បានអនុញ្ញាតឱ្យទិដ្ឋភាពនៃការឃាំងបំបិតនៃមូលធននិយមលេចឡើងកាន់តែខ្លាំង។ អ្វីដែលនៅសល់ពីឧបសគ្គចាស់គឺភាពផ្ដាច់មុខនៃការដោះដូរទំនិញបរទេសនិងរូបិយប័ណ្ណ ការត្រួតត្រារបស់រដ្ឋលើការវិនិយោគបរទេស និងវិស័យរដ្ឋសំខាន់ៗទាំងនៅក្នុងធនាគារ និងក្រុមហ៊ុន ក៏ដូចជាការបន្តរឹតបន្តឹងលើចលនារបស់ប្រជាជនពីតំបន់ជនបទទៅកាន់ទីក្រុង។ ៣. ការបើកចំហរបស់ចិនទៅលោកខាងលិច ចំពោះពាណិជ្ជកម្មនិងការវិនិយោគ បានបម្រើផលប្រយោជន៍ទាំងចិន និងមូលធននិយមលោកខាងលិច។ […]
Những điều sau đây Chế độ do Đảng Cộng sản Trung Quốc thành lập năm 1949 không phải là “chủ nghĩa tư bản nhà nước” mà hơn là “nhà nước của công nhân”. Nó, như Liên Xô và cách châm biếm của phương Tây châu Âu sau năm 1945, một ” cuộc cách mạng tư […]
Struggles in Logistics in Italy (The following sketch is based on conversations in October 2015 with militants in and around the small Italian union SI Cobas (Sindicato Interprofessionale/Comites di Base), which has carried out and won militant strikes over the past few years with mainly immigrant logistics and warehouse workers.) Loren Goldner December 2015 lrgoldner@yahoo.com […]
Loren Goldner The Chinese Working Class in the Global Capitalist Crisis: Revolutionary Mass Strike or a New Bureaucratic Containment? Theses 1. The regime founded by the Chinese Communist Party in 1949 was not “state capitalism”, and still less a “workers’ state”. It was, like the Soviet Union and its post-1945 eastern European satraps, a “transition […]
Ferguson and After: Where Is This Movement Going? (This article was the editorial of Insurgent Notes No. 11, January 2015.) The movement that has erupted after non-indictments of the cop killers of Mike Brown in Ferguson, Missouri, and of Eric Garner in New York City, one further fed by relentless continued police killings of black […]