និក្ខេបបទ ១. របបដែលបង្កើតឡើងដោយបក្សកុម្មុយនិស្តចិនក្នុងឆ្នាំ ១៩៤៩ មិនមែនជា “រដ្ឋមូលធននិយម” ហើយក៏មិនមែនជា “រដ្ឋពលករ” ទាំងស្រុងនោះដែរ។ វាដូចជាសហភាពសូវៀត និងអ៊ឺរ៉ុបខាងកើតក្រោយឆ្នាំ ១៩៤៥ ដែលជា “ការផ្លាស់ប្តូរទៅជាមូលធននិយម” រឺ “បដិវត្តន៏វណ្ណះអភិជនជាមួយទង់ក្រហម” ដែលការរៀបចំមួយសម្រាប់ការចូលពេញលេញទៅក្នុងទីផ្សារពិភពលោកនៅពេលដែលកាលៈទេសៈអនុញ្ញាត ឬតម្រូវឱ្យមាន។ គំរូស្ដាលីននិយមដែលបានទទួលយកពីសហភាពសូវៀត បាននាំមកនូវការបិទទ្វាសេដ្ឋកិច្ច ការរៀបចំផែនការបច្ចេកទេសទ្រព្យសម្បត្តិរបស់រដ្ឋ ការត្រួតពិនិត្យលើការដោះដូរទំនិញបរទេសនិងរូបិយប័ណ្ណ និងការត្រួតពិនិត្យយ៉ាងតឹងរឹងលើចលនារបស់ប្រជាជនពីជនបទ (ដែលមានអត្រា ៨០% នៅដើមដំបូង) ឆ្ពោះទៅទីក្រុង ។ ការត្រួតពិនិត្យទាំងនេះសម្ដៅលើការបង្ក្រាបការប្រព្រឺត្តិនៃច្បាប់មូលធននិយម ទាំងនៅខាងក្រៅឆ្ពោះទៅរកទីផ្សារពិភពលោក និងនៅខាងក្នុងប្រទេសដូចជាភាពអនាធិបតេយ្យនៃការប្រកួតប្រជែងក្នុងចំណោមក្រុមហ៊ុនដែលកំពុងធ្វើប្រតិបត្តិការនៅក្នុងសេដ្ឋកិច្ចទីផ្សារងងឺត (ដូចនៅសហភាពសូវៀត)។ រីឯថ្នាក់មូលធននិយមដែលកំពុងងើបឡើងគឺស្ថិតនៅក្នុង “អន្លង់” នៃការិយាធិបតេយ្យរដ្ឋ។ ការត្រួតពិនិត្យទាំងនេះបានព្យាយាមគាបសង្កត់លើបញ្ហាដ៏ច្រើន ប៉ុន្តែចុងបញ្ចប់បញ្ហាទាំងអស់នោះនៅតែផ្ទុះឡើងដដែល។ ២. ចាប់តាំងពីឆ្នាំ ១៩៧៨ ការវិវត្តន៍ឆ្ពោះទៅរក “ទីផ្សារសង្គមនិយមដែលមានចរិតលក្ខណៈបែបចិន” មានន័យថា ការផ្ទុះចេញនូវបញ្ហាបន្តិចម្តងៗ បានអនុញ្ញាតឱ្យទិដ្ឋភាពនៃការឃាំងបំបិតនៃមូលធននិយមលេចឡើងកាន់តែខ្លាំង។ អ្វីដែលនៅសល់ពីឧបសគ្គចាស់គឺភាពផ្ដាច់មុខនៃការដោះដូរទំនិញបរទេសនិងរូបិយប័ណ្ណ ការត្រួតត្រារបស់រដ្ឋលើការវិនិយោគបរទេស និងវិស័យរដ្ឋសំខាន់ៗទាំងនៅក្នុងធនាគារ និងក្រុមហ៊ុន ក៏ដូចជាការបន្តរឹតបន្តឹងលើចលនារបស់ប្រជាជនពីតំបន់ជនបទទៅកាន់ទីក្រុង។ ៣. ការបើកចំហរបស់ចិនទៅលោកខាងលិច ចំពោះពាណិជ្ជកម្មនិងការវិនិយោគ បានបម្រើផលប្រយោជន៍ទាំងចិន និងមូលធននិយមលោកខាងលិច។ […]
Loren Goldner, 2. Juli 2014 »Fährt Rußland fort, den Weg zu verfolgen, den es seit 1861 eingeschlagen hat, so wird es die schönste Chance verlieren, die die Geschichte jemals einem Volk dargeboten hat, um dafür alle verhängnisvollen Wechselfälle des kapitalistischen Systems durchzumachen.« (Karl Marx, Brief an die Redaktion der Otetschestwennyje Sapiski, November 1877; MEW 19, […]
Maoïsme est une variante du stalinisme.[1] La première phase de cette défaite, qui concerne Mao et la Chine, a eu lieu dans les années 1925–1927, au cours de laquelle la classe ouvrière chinoise petite mais très stratégiquement située a été plus en plus radicalisée dans une vague de grèves. Cette défaite a fermé la […]
Rád bych zde dnes představil dvě části analýzy třídního boje ve Spojených státech. První část bude více historická a druhá bude o vývoji za posledních zhruba dvacet let.